Castle Party 2025 utrzymał formę i poziom, jakiego oczekują stali bywalcy. Mocne koncerty (Carpenter Brut, Myrkur, Swallow the Sun), dobrze przygotowana scena elektroniczna, kilka trafionych debiutów (The Sweet Kill, Ultra Sunn) i obecność wystawy Sylwii Makris i Nergala potwierdziły, że Bolków nadal jest miejscem ważnym dla sceny dark independent. Dla uczestników – konkretna jakość. Dla obserwatorów – przykład wydarzenia, które świadomie rozwija się bez potrzeby gwałtownych zmian.
Castle Party 2025 w Bolkowie potwierdziło pozycję festiwalu jako jednego z najważniejszych punktów na mapie europejskiej sceny dark independent. Carpenter Brut, Myrkur, Swallow the Sun i Antimatter zagrali najmocniejsze koncerty tegorocznej edycji. Nowością była wystawa Nergala i Sylwii Makris.
Castle Party 2025 w Bolkowie. Edycja spójna, z wyrazistymi akcentami
Cztery dni koncertów, kilka tysięcy uczestników i ponad 40 wykonawców z różnych odcieni sceny alternatywnej. Castle Party 2025 w Bolkowie zachowało swoją sprawdzoną formułę, oferując bardzo wysoki poziom organizacyjny i programowy. Główne koncerty odbywały się na dziedzińcu Zamku Bolków i scenie parkowej. Czwartek stanowił tradycyjne otwarcie, a od piątku do niedzieli trwał właściwy festiwal.
Atmosfera nie zmieniła się od lat: uczestnicy ubrani w gotyckie suknie, militarne kurtki, cyberpunkowe akcesoria i klasyczne blackowe skóry przemieszczali się między scenami i afterami w przestrzeniach miasta.
Carpenter Brut i Myrkur najmocniejszymi punktami programu
Francuski Carpenter Brut zagrał w piątek i przyciągnął tłum pod scenę zamkową. Set oparty na materiałach z „Leather Terror” i „Trilogy” zamienił dziedziniec w taneczny, brutalistyczny klub. Koncert wyróżniał się precyzyjną realizacją dźwięku i światła, a jego intensywność została dobrze przyjęta przez publiczność.
Myrkur zagrała w sobotę — koncert różnił się od reszty. Akustyczne momenty mieszały się z surowym black metalem, a najwięcej emocji wzbudził cover „Song to Hall Up High” Bathory. Jej występ był jednym z tych, które wyciszyły publiczność. Brzmienie było selektywne, wokal nienaganny. Duński projekt zagrał repertuar przekrojowy, co w tym przypadku zadziałało na korzyść.
Swallow the Sun zagrali o zmroku — warunki pogodowe i nagłośnienie zagrały z nimi. Zespół był precyzyjny, profesjonalny i emocjonalnie angażujący. Repertuar oparty głównie na „Moonflowers” i „Shining” był dobrze przyjęty, a zespół konsekwentnie rozwijał utwory w dłuższych formach. Dla części publiczności to był punkt kulminacyjny soboty.
Aesthetic Perfection, Psyclon Nine i Hell Boulevard — segment electro-industrialu z dobrą reakcją publiczności
Daniel Graves i Aesthetic Perfection zagrali dynamiczny set łączący EBM i futurepop, oparty na klasycznych utworach z „A Violent Emotion” i „All Beauty Destroyed”. Publiczność reagowała żywiołowo, a wykonanie było dopracowane pod względem rytmiki i synchronizacji z wizualami.
Psyclon Nine zagrali zaskakująco brutalny i surowy set. Industrial metal i harsh elektro z domieszką blackowych akcentów przyciągnęły tłumnie publiczność, a zespół zaprezentował się z dużą intensywnością i precyzją wykonawczą.
Szwajcarski Hell Boulevard był pozytywnym zaskoczeniem. Ich goth’n’rollowy set przypominał starsze wcielenia The 69 Eyes, wzbogacony o wyraźną teatralność. Koncert został dobrze przyjęty, frekwencja była wysoka, a całość spójna estetycznie i scenicznie.
Występ Anji Huwe z Xmal Deutschland. Powrót do źródeł
Zamknięcie festiwalu należało do Anji Huwe i Xmal Deutschland. Dla wielu był to najbardziej oczekiwany koncert — powrót legendy niemieckiej sceny post-punk. Set składał się głównie z materiału z lat 80., w tym „Incubus Succubus” i „Polarlicht”. Huwe była w dobrej formie wokalnej i fizycznej, a koncert miał wyrazistą dramaturgię. Emocjonalne domknięcie edycji z mocnym akcentem.
Castle Party 2025 – podsumowanie
Castle Party 2025 Bolków zgromadziło, według szacunków, kilka tysięcy osób. Główne koncerty odbywały się bez opóźnień, nagłośnienie spełniało najwyższe oczekiwania, a system komunikacji wewnątrz festiwalu (punkty informacyjne, transport lokalny) działał bardzo sprawnie.
Wystawa „Behemoth. Thou Art Darkest” — najciekawszy akcent pozamuzyczny
Wystawa fotografii Sylwii Makris z udziałem Adama „Nergala” Darskiego, zorganizowana w dawnym kościele ewangelickim, przyciągnęła nie tylko fanów Behemoth. Spotkania z artystką i Darskim miały charakter otwarty i były doskonale zorganizowane. Sama wystawa — wcześniej pokazywana m.in. w Berlinie i Nowym Jorku — dodała festiwalowi aspektu kulturowego, który wykraczał poza muzykę.