Po ośmiu latach od ostatniego koncertu krakowski zespół Millenium zagrał dwugodzinny koncert z okazji jubileuszu 25-lecia zespołu. W programie rozszerzonego składu pojawiły się utwory z innych projektów Ryszarda Kramarskiego (Framauro, TRK Project, FatherSon). Przed nimi półtoragodzinny koncert, gdzie zagrali m.in. Galahad Stripped czyli 2/5 składu Galahad oraz mniej znani muzycy.
20 września 2025 roku w Nowohuckim Centrum Kultury odbył się około czterogodzinny koncert będący zarówno koncertem jubileuszowym grupy Millenium, jak i domknięciem 35-go jubileuszu audycji Mały Leksykon Wielkich Zespołów. Przed koncertem Millenium mieliśmy 15-minutową przerwę.
Millenium zagrali ponad dwugodzinny koncert z okazji jubileuszu 25-lecia istnienia zespołu
Krakowski zespół Millenium istnieje formalnie około 25 lat. Nieformalnie nawet trochę dłużej, gdyż nazwę tą przyjęli dokładnie 26 lat temu, a stały skład grupy ukształtował się na przełomie 1999 i 2000 czyli już po wydaniu debiutanckiego albumu (który pierwotnie miał być drugim albumem krakowskiej grupy Framauro, ale pod koniec prac zmieniono nazwę grupy). Właściwa historia zespołu zaczęła się dopiero od płyty „Vocanda” wydanej w połowie 2000 roku. A teraz nadarzyła się okazja do świętowania jubileuszu ćwierćwiecza grupy. Z racji innej podobnej imprezy progresywna brać podzieliła się na dwa obozy. Jeden z nich bawił się we Włocławku, a drugi w NCK w Krakowie, gdzie przyjechali ludzie zarówno z dość odległych zakątków kraju, jak i z zagranicy na tenże koncert. Występ rozpoczął się instrumentalnie od jednego z instrumentalnych tematów z płyty „Reincarnations”. Potem wybrzmiał „The World Full Of Spies” z Dawidem Lewandowskim jako wokalistą. W dalszej części pojawiały się poza utworami Millenium także utwory z repertuaru Framauro (odsłona po 2020 roku), TRK Project i FatherSon. Było też trochę niespodzianek na scenie. W utworach TRK Project śpiewała Ania Batko (znana z zespołów Albion i Hipgnosis), w Fatherson na scenie pojawiał się Michał Kramarski, syn Ryszarda Kramarskiego (założyciela wszystkich zespołów z drugiej części koncertu), a utwory Framauro śpiewał sam Ryszard Kramarski. Wyjątkiem był „Records From My Shelf„, w którym gościnnie na scenie pojawił się Stuart Nicholson, wokalista grupy Galahad (i jednocześnie niedoszły następca Fisha w Marillion) oraz „Like Father Like Son„, w którym pojawił się Michał Kramarski. W niektórych utworach Millenium były inne niespodzianki: „Light Your Cigar” zaśpiewał obecny na sali Łukasz „Gall” Gałęziowski, wieloletni wokalista Millenium, a „When I Fall” zaśpiewał Marek Smelkowski, który pojawił się także w jednym z premierowych utworów zaśpiewanych pod koniec koncertu. Bardzo podobny program, lecz bez nowości można było usłyszeć w Toruniu pod koniec czerwca bieżącego roku. Utwór „Envy” został zagrany z automatem perkusyjnym wspomaganym instrumentami perkusyjnymi. Miał on też specjalny charakter, gdyż w tym samym czasie w Krakowie odbywał się festiwal Andrzeja Zauchy, a właśnie tekst tego utworu nawiązuje do okoliczności jego tragicznej śmierci. Na bis usłyszeliśmy specjalną wersję „Born in 67„, w której usłyszeliśmy obecnego i poprzedniego wokalistę grupy.
Galahad Stripped zamknęli pierwszą część koncertu
Zanim na scenie pojawił się zespół Millenium przez chwilę przed publicznością występował projekt Galahad Stripped, czyli 2/5 grupy Galahad. A mianowicie wokalista Stuart Nicholson i klawiszowiec Dean Baker. Zagrali kilka utworów, w tym dość znany „Guardian Angel” czy cover Rammstein „Mine Herz Brendt” w dość ascetycznej wersji (wokal + klawisz). Dopiero bliżej końca brzmienie klawiszy wspomagały dźwięki automatu perkusyjnego. Dla spragnionych muzyki tej grupy dodam, że grupa w pełnym składzie zagra trzy koncerty w pierwszej połowie przyszłego roku.
Colin Clue oraz Morten Clason rozpoczęli sobotni wieczór w NCKu
Zanim na scenie pojawił się Galahad Stripped w pierwszej części koncertu, publiczność rozgrzewali kolejno: Colin Clue i Morten Clason. Dla tego pierwszego był to w ogóle pierwszy jego publiczny występ, przynajmniej przed tak liczną publicznością. Muzyka została odtworzona z tabletu, a śpiew na żywo. Drugim artystą był Morten Loken Clason, lider i wokalista grupy Windmill. Ten norweski artysta zaśpiewał kilka utworów z repertuaru tejże grupy akompaniując na gitarze oraz flecie poprzecznym.
